Die woede is er altijd al geweest. Voor mij is woede nog iets anders dan boosheid. Boosheid ligt meer tegen verontwaardiging aan. Boos ben je op iemand die iets niet doet of die iets stoms doet, bijvoorbeeld in het (maatschappelijk) verkeer. Je kunt heel goed boos zijn en tegelijkertijd rustig, kalm, koel, ijzig zelfs. Een ijzige kalmte maakt zich van hem meester.
Woede ligt tegen vuur aan. Woede is het vuur zelf, woede is licht ontvlambaar. Woede laait op. Woede zorgt ervoor dat je gereedschap of erger door de kamer smijt, dat je hardgrondig vloekt, dat je iemand uitscheldt voor kutwijf of kankerlijer, dat je met deuren smijt zodat de bovenlichtjes sneuvelen, dat de buurman belt of het wat rustiger kan, dat je in een ziedende poging tot wraak op je ouders, wetende dat het hun geld gaat kosten, je bril doormidden breekt.
Ik heb het allemaal gedaan vroeger. Ik ben er niet trots op, maar ik ben er wel vertrouwd mee en verantwoordelijk voor. Als Piep een keer boos wordt herken ik daar veel van mijzelf in. Het ontroert mij dat ze in haar boosheid laat zien wie haar vader is. Dat zeg ik niet, want dan wordt het alleen maar erger, maar ik probeer haar wel te geven wat ik zelf vaak gemist heb: nabijheid en een arm om haar heen – voor zover ze dat toelaat.
Boosheid en woede is geen zielig verhaal over een jongetje in omstandigheden die wel zouden moeten leiden tot etc. Ik heb mijn woede altijd ervaren als een innerlijke bron. Woede is een grote innerlijke kracht om iets te bereiken of te beschermen. Ik was het zelf die het vuur ontstak. Niemand anders dan ikzelf laaide op. Ik kon het thuis niet altijd in toom houden, maar buiten de deur wel. Ik heb mij wel eens in spontaan oplaaiende vechtpartijen gestort, maar dat was toch maar een enkele keer, bijvoorbeeld die keer in de klas bij meneer Kooiman, die volslagen in paniek raakte, wat wij dan wel weer grappig vonden.
Verder valt het nu wel mee, al heb ik nog steeds een hekel aan klusjes waarbij ik steeds het verkeerde gereedschap pak. Gelukkig is een timmerbedrijf niet mijn roeping geworden.
Ate Vegter, 22 maart 2023