Het is tegen zes uur. Ik roep Sofieke:
– Kom Sofieke, we gaan de vlag uithangen. Waarom gaat de vlag uit vandaag?
– Voor de Joden.
– Ja, voor de dodenherdenking. Kan de vlag zo uit?
– Ja, maar hij mag niet aan een haakje hangen, hij moet met de stok in de houder.
– Waar is dat?
– Boven, bij jullie slaapkamer.
Sofieke wil de vlag direct uithangen maar hij moet eerst nog halfstok. We maken alle knoopjes los en maken hem weer vast op de goede hoogte. Samen hangen we de halfstokke vlag uit.
We eten tagliatelle met salade. Erwin en Petra zijn er ook en even later komt Berdike. Ze heeft een lampje waarvan het snoer vernieuwd moet worden. Met Erwin in de buurt is dat geen probleem, al duurt het wel even om het stekkertje los te krijgen. Tegen acht uur lopen we naar de Grote Kerk. Het is fris. Jassen aan. Berdike heeft struikelsteentjes besteld, vertelt ze als we onderweg zijn. Het ontroert mij. Bij de kerk zijn al behoorlijk wat mensen. Binnen klinkt nog gezang. Dan beiert de klok. Olympia Con Brio stelt zich op en marcheert naar de goede plek. Ze spelen de Taptoe. Dan valt het stil. De wind ruist zacht door de bladeren. Een baby in het publiek huilt. Ik zie vertedering op diverse monden. Dan is het weer stil.
Het Wilhelmus zet in. We zingen twee coupletten. Hopelijk blijft de tirannie voorgoed weg. Veel mensen leggen kransen en de kinderen van de scouting leggen rozen. Het is goed hier te zijn. Sofieke klimt op mijn schouders. Ik voel verbondenheid en trouw. Ik zie veel bekenden, maar nog veel meer mensen die ik niet ken. Toch zijn we hier samen in deze kleine stad, dit mooiste dorp van Nederland. In de verte klinkt nu een ambulance. Het leven gaat door.
– Zo, dat was het weer voor een jaar, zegt Berdike wanneer we teruglopen naar huis, voor de hele misjpoge.
Ik glimlach. Ook bij Mark en Annie hangt de vlag halfstok. De stok mist de oranje top. Zouden ze die kwijt zijn of er expres afgehaald hebben? Morgen nog even kijken. Dan is het bevrijdingsdag.
Ate Vegter, 4 mei 2017
ate vegter 