1921 Kinderboekenweek

Het is Kinderboekenweek. Dat betekent dat er extra aandacht is voor kinderboeken en dat de Nimo voor kinderen is omgetoverd tot een waar kinderboekenparadijs. Ik was er gisteren even samen met Piep en we hebben allebei een boek uitgezocht. Piep De Sneeuwengel van Lauren St. John en ik De Avond is Ongemak van Marieke Lucas Rijneveld, wat ik toevallig op nummer 1 zag liggen.

Of hadden we voor Piep toch De Magische Apotheek moeten kiezen, of had ze toch wel twee boeken gemogen? Allemaal vragen van het moderne ouderschap waar ik in mijn eentje, zonder mijn gedecideerde echtgenote, niet zo gemakkelijk uitkom. Maar goed, het is allemaal niet zo belangrijk, als je maar af en toe in een boekwinkel komt, dan komt de rest allemaal wel goed.

In het kader van de Kinderboekenweek, met als thema ‘En toen…’, heb ik meegedaan aan een schrijfwedstrijd, georganiseerd door Het Schooltje van Dik Trom. Die gast kennen jullie nog wel, die altijd achterstevoren op zijn ezel zat en waarvan zijn vader zei: “’t Is een bijzonder kind, en dat is het.” Die hebben nu een museum in het schooltje waar schrijver Joh. C. Kievit ooit lesgaf aan Dik Trom en zijn kornuiten. Nu hebben ze een schrijfwedstrijd georganiseerd en ik heb meegedaan en ik ben samen met vier anderen genomineerd. Dat betekent dat wij ons eerste hoofdstuk mogen voorlezen voor een kinderjury, die dan uiteindelijk de winnaar kiest. 

Dat is heel spannend en nu ga ik vandaag bij wijze van oefening ook voorlezen in de klas van Piep. Zoals jullie misschien weten heb ik veel verhalen geschreven over Piep en Pap, die samen allerlei avonturen beleven met hun vliegende schotel, en daar ga ik vandaag iets van voorlezen. Op advies van Piep heb ik alle Piep-en-Papverhalen geprint en in een mapje gedaan, om ze op school achter te laten, zodat de kinderen ze zelf ook nog kunnen lezen. Ik denk dat Piep mijn literair agent gaat worden. Ik ben al behoorlijk nerveus, maar dat is het nadeel van schrijven, af en toe moet je voorlezen. Ik vind het ook wel een klein beetje leuk, hoop ik.

Ate Vegter, 2 oktober 2020

www.atevegter.wordpress.com