Van boeken heb je nooit genoeg, roept Wim T. Schippers, ons toe in alle reclames van het boekbedrijf. Dat is waar, al kun je met evenveel recht zeggen, ik heb al een boek en dat is mij genoeg. Wat Wim T. zich niet realiseert is dat al die boeken ook een plekje moeten vinden in de boekenkast. Een boekenkast is geen e-reader, waar wel tienduizend boeken in passen. Mijn boekenkast is in de loop van de tijd te krap geworden en boeken beginnen sinds enige tijd overal in huis samen te scholen. Stapeltje hier, stapeltje daar. Onder het bed, op het nachtkastje, op de bank, op de vensterbank, op het bureau en dan nog overal naast, gewoon op de grond. Ik ben al enige tijd in onderhandeling met mijn vrouw voor nog een Billy, maar kreeg tot nu toe steeds nul op het rekest. Er was geen ruimte voor. Tot afgelopen donderdag zich een klein wonder voltrok. Sofieke had juist haar briefjezwemmen voor het C-diploma afgerond, toen zij mij vroeg of een vriendinnetje bij ons mocht blijven eten. Ik vond het goed en overlegde met de moeder dat die haar dan weer om zeven uur zou ophalen. En zo geschiede en het leek erop dat het, afgezien van het zicht op C, verder een dag zonder belangrijke kanttekeningen zou worden. Totdat de moeder in kwestie haar dochter kwam ophalen en bij het zien van onze boekenkast getroffen bleef staan:
– Hé! Die Billies heb ik ook. Wit met deurtjes voor het onderste gedeelte. Precies dezelfde. Ik heb er nog één over, wil je die hebben?
– Ja, natuurlijk! Graag zelfs, wil je hem kwijt?
– Ja, natuurlijk! Graag zelfs, wil je hem hebben?
Zo spraken wij al direct na deze korte kennismaking dezelfde taal en had ik opeens zicht op een vierde Billy, wat mijn opslagcapaciteit in één klap deed toenemen van 750 naar 1.000 boeken. En ik had ja gezegd, dus ik kon niet meer terug. Nu moest Laura ook nog mee. Ik zal daar verder niet over uitweiden, maar zij ging mee en overstag. De commode heeft weliswaar het veld moeten ruimen, maar het konijnenhok is gespaard gebleven en zo gingen we vanmiddag op pad om de vierde Billy te scoren. Hij staat wonderwel mooi op zijn plek nu naast zijn drie broertjes. Toen Sofieke thuis kwam, vroeg ze direct:
– Waar is de nieuwe boekenkast?
– Hier, zei ik. Ze had het verschil niet gezien, zo mooi staat het.
Alles heeft nu weer lekker de ruimte en ook alle ongelezen boeken staan nu in de kast. Of dat echt verstandig is weet ik niet maar het staat wel mooi afgerond en opgeruimd. En een bredere boekenkast is altijd mooier, als je van boeken houdt. Zo ben ik de hele middag aan het alfabetiseren, schuiven, passen en meten en er is niets leukers om te doen, weet ik nu weer. Hij staat en het is prachtig. Van boeken heb je nooit genoeg en zo is het. Voorlopig nog geen e-reader voor mij. Ik lees liever echt.
Ate Vegter, 17 april 2016
ate vegter 