De zwarte panter draait zich nog maar eens om en trekt zijn poot onder zijn kop. Langzaam zakt hij weg in een diepe slaap waar hij even later verkwikt uit ontwaakt. Nu rekt hij zich uit en kijkt om zich heen. Hij komt overeind op z’n vier zwarte poten en loopt een rondje door de kooi. Rechts bij de zebra’s zijn ze ook al wakker maar bij de leeuwen ligt iedereen nog lui te wammesen.
Daar is de oppasser met een bakje havermout met zwarte bessen. De zwarte panter is gestopt met vlees eten en hij laat zich de havermout goed smaken, terwijl hij denkt aan een lief, klein, mals lammetje. Tja, dat gaat natuurlijk niet meer, al die shoarmabroodjes. Hij is blij dat zijn voornemen geen invloed heeft op het verleden en dat hij zich al die lekkernijen nog goed kan herinneren. Alleen al de gedachte aan een crackertje met ossenworst doet hem watertandend opspringen en hij rent een rondje van plezier door zijn kooi.
Nu zijn de leeuwen ook wakker. Hij slentert er maar eens heen. Misschien weten zij meer: ‘Mogen we al weer naar buiten, Mark?’ vraagt hij. De grote leeuw heft zijn kop en schudt zijn manen: ‘Nee, voorlopig moeten we nog binnen blijven. Alleen de dieren onder de 12 centimeter mogen naar buiten.’ ‘Nou, dat is dan een mooie boel, moppert de zwarte panter, terwijl hij maar eens koffie gaat zetten. ‘Ja,’ vervolgt de grote leeuw, ‘het schijnt dat eerst de oppassers geprikt moeten worden en dat we daarna weer terugkeren op de hoofdroute.’ ‘Een klein stapje opzij dus, nou ja,’ mompelt de zwarte panter en Hugo, de jonge leeuw, knikt bevestigend, want hij heeft het allemaal bedacht, aangemoedigd door Diederik de giraf, want die heeft echt zijn nek uitgestoken.
Op dat moment komt kleine welp binnen, met een piepende merel in haar bek. Ze houdt hem losjes vast en de merel gooit alle toonladders door mekaar. ‘’Ben je helemaal betoeterd,’ spreekt de panter nu streng. ‘Hoe kun je dat nou doen? Weet je niet dat we hebben afgesproken dat we geen vlees meer eten? Laat onmiddellijk los!’ Schuldbewust laat het welpje de vogel los, die onmiddellijk wegvliegt tussen de tralies, niet dood, wel naar de wijde hemel. ‘Kom eens hier, kleine welp, ga onmiddellijk met je zusje naar de dierenwinkel en koop een belletje voor om je nek!’ Gehoorzaam loopt het welpje naar zijn grote zus, die nog ligt te slapen en zo komt het dat even later pantermeisje met welpje in de dierenwinkel staat en dat de kleine welp vanaf die dag een belletje draagt, met een mooi strikje aan het bandje, dat wel.
Ate Vegter, 3 januari 2021
Lees door – Op z’n zondags eten in Frankrijk:
ate vegter 
Bonny: een briljant idee!! Ik hoop dat het helpt🙃😉.
LikeGeliked door 1 persoon
Wij ook! Dit is al de derde!
LikeLike