Ik heb gisteren de hele dag aan mijn surprise gewerkt. Dat is een zin die toch alleen in Nederland begrepen wordt en die je dan ook nog alleen in deze Sinterklaastijd kan gebruiken, zodat het ook nog echt waar is. Want je kan wel van alles schrijven en daar is ook niks mis mee, maar dan is het fictie, of het is een rapport of een verslag, daar klopt meestal ook niks van. Maar als het echt gebeurd is, dan is het autobiografisch, maar dat terzijde.
Ik heb echt een haat-liefdeverhouding met surprises maken. Ik vind het leuk om te doen en ik zie er tegenop. Ik zie er tegenop op dezelfde manier waarop ik klusjes uitstel. Ik ben er niet goed in. Heb je wel eens een stukje crêpepapier recht geknipt zonder happen? Dat bedoel ik. Heb je wel eens met lijm gewerkt zonder dat je vingers plakken? Dat bedoel ik. Ik werkte gisteren nogal veel met plakband en bij mij staat die plakbandrolhouder dan steeds ergens anders en bij voorkeur verschuilt hij zich onder het papier waaruit de surprise ontstaat.
Hij is nu klaar en hij valt wel een beetje tegen maar toch niet heel erg. Ik had als noodgreep nog een hele berg schuimrubber, voor het geval dat, maar die heb ik niet nodig gehad. Ik heb me gehouden aan mijn eerste, oorspronkelijke idee. Dat is maar goed ook, want Lief en Piep hebben zich verloren in het schuimrubber en anders krijg je maar verwarring.
Nu nog de gedichten. Dat is een eitje, want wij doen van oudsher altijd ruimschoots aan gedichten. Mijn moeder klaagde altijd dat ze geen gedichten kon maken, terwijl het ons zo gemakkelijk afging, maar uiteindelijk schreef ze in haar kenmerkende hanenpoten-handschrift de langste gedichten van allemaal, omdat ze ook niet kon stoppen. En mijn vader maakte zijn gedichten gewoon zelf, ik bedoel dit, als hij een kadootje kreeg dan begon hij met het gedicht te lezen, maar hij veranderde van alles en fantaseerde zo zijn eigen gedicht. Niet leuk misschien voor de dichter, maar wij vonden het wel grappig en ik heb het verder nooit ergens anders meegemaakt dus zoiets wordt dan vanzelf een dierbare herinnering, zoals iedereen dierbare herinneringen zal hebben aan de Sinterklaastijd. Nog een paar dagen en dan is het weer voorbij.
Ate Vegter, 30 november 2021