Het is december en het is een mooie dag. Ik heb nog alle tijd en ook geen haast. Ik schrap de sportschool uit de agenda, anders wordt het wel wat krap. Ik kijk op omroep Pim of mijn volgende gedichtje erop staat. De hele maand met een dichter door de donkere dagen, dat zal toch wat zijn. Gelukkig is het allemaal online.
Tegen tien uur rijd ik naar het Noordeinde waar we nog even koffiedrinken en dan op weg gaan naar de vaccinatielocatie in Noord voor onze booster. Ik ben nog te jong, maar als begeleider van iemand die wel aan de beurt is kun je ook geprikt worden. Ik parkeer in de parkeergarage vlakbij. Wanneer we de tent inlopen zie ik dat ze parkeervakken voor de deur hebben vrijgemaakt. Het helpt niet altijd om iets slims te bedenken. We moeten nu gewoon verder lopen.
Het gaat goed en even laten zitten we te wachten of we niet flauwvallen. Na een kwartiertje gaan we naar huis. Ik heb AZ gekregen, zei mevrouw de prikker, maar op de registratiekaart staat Moderna. Ik heb geen last van de bijwerkingen: pijn en zwelling op de prikplek, vermoeidheid en koude rillingen, koorts, opgezette lymfeklieren, hoofdpijn, spier- en gewrichtspijn, misselijkheid en overgeven…
’s Middags ga ik naar het AVL om bloed te prikken. Er is genoeg parkeerplek en ze zijn zowel buiten voor de entree als binnen in de grote hal bezig met het neerzetten en optuigen van verschillende kerstbomen. De grote schaal doet mij denken aan mijn werk, waar de basiskleur altijd rood was, maar hier is het zilver. Ik ben na drie andere patiënten aan de beurt en vertel de prikdame desgevraagd hoe laat ik de Abiraterone heb ingenomen en we maken een praatje over corona en ze vertelt dat er zelfs mensen zijn die gaan emigreren vanwege corona. Ik zeg dat wij dat ook hebben overwogen, richting Friesland, Overijssel of de Achterhoek, maar dat onze familie en vrienden ons toch te dierbaar zijn en Monnickendam te mooi en dan is het alweer klaar en ik trek mijn vestje en mijn jas weer aan.
Ik rij langs Toko Bandung voor het avondeten en ik wil ook nog naar de Hema voor wat kerstversiering, maar dan denk ik aan de bomen bij het AVL, die ook nog maar net staan en ik rij onbekommerd naar huis. Nu zit ik weer lekker ruim in de tijd. Lief werkt thuis en wanneer ik om vijf uur Piep ophaal van een vriendinnetje zijn we weer compleet (Tommy en Lilly werken ook thuis). Morgen is de geboortedag van mijn vader. Morgen is vandaag, 8 december. Zie ook het gedichtje op 1001gedichten, over Agio sigaren en corona’s van Lapaz of kijk naar Pim 😉. Ik voel me belabberd. Staat niet bij de bijwerkingen.
Ate Vegter, 8 december 2021
ate vegter 