2524 València

Lufthansa heeft al aangekondigd dat ze wegens personeelsgebrek aan boord geen eten zullen serveren. Gisteren bij de Four Seasons konden ze ook maar vier tafels bedienen. Op Schiphol staat buiten bij terminal 1 een enorme rij, maar wij gaan, door lieve Sannie gebracht, rustig naar binnen bij terminal 2. Even later sluiten we aan in de rij die naar buiten en weer naar binnen slingert en dan naar boven, dan zes keer heen en weer over hele werkvloer van de Vertrekhal. Anderhalf uur later staan we bij Security. Een avontuurlijke vakantie is begonnen en het eerste avontuur is binnen. Allemaal wegens personeelsgebrek, maar wie wil er op Schiphol werken voor een hongerloon?

De vlucht via FRA naar VAL verloopt verder voorspoedig en om twaalf uur ’s nachts pakken we een taxi naar ons appartement. Het is leuk om in de nacht door de stad te rijden en we zien de eerste architectonische wonderen, die door de chauffeur vriendelijk en met enige trots beschreven worden. Het appartement ligt in een aardig straatje vlak bij zee. Met de deurcode komen we binnen en we staan gelijk in de woonkamer. Het is ruim en dan is er ook nog een slaapkamer en een badkamer. Alles keurig netjes met wel heel veel licht. De volgende dag maak ik met drie vuilniszakken en wat gaffertape het grote bovenlicht boven de deur lichtdicht. Nu is de kamer ’s nacht aardedonker. De tweede nacht slapen we beter.

Maar ik zal die eerste dag in València niet overslaan. We lopen naar het strand, maken een lange strandwandeling, waarna we ontbijten met een hamkaascroissantje in een allerliefste broodjeszaak, zoiets als Mastenbroek op het Noordeinde, maar dan met vriendelijk personeel. Of ontbijten we voor de strandwandeling? Ik weet het niet meer. Dan lopen we naar de grote groene zone die als een oude rivierbedding door het hele centrum van de stad slingert en die València tot València maakt. Hier wedijveren de vaardigste architecten met prachtige bouwwerken en gaan we op de foto met de letters van València. Je moet wel even op je beurt wacht want iedereen wil hier hetzelfde.

Uiteindelijk bereiken we onze bestemming. restaurant Bali, waar we gereserveerd hebben en waar we de heerlijkste tapas tot een smakelijke lunch laten opbloeien. Nu moeten we weer terug. We hebben het fietsenplan bewonderd, maar hebben ons er nog niet binnen kunnen worstelen. Bij de Tabac kopen we kaartjes voor de bus, wat ik ook al een avontuur vind. De bus brengt ons weer naar het strand en vandaar is het een steenworp lopen naar ons appartement.

We houden siësta en doen daarna wat boodschappen in de lokale supermarkt Dia. ’s Avonds drinken we nog wat bij restaurant Lindala en dan lopen we weer naar huis. We hebben nu 22.535 stappen op de teller, een persoonlijk record, wat nog wel even zal staan.

Ate V. Vegter, 1 mei 2022

Advertentie