Vandaag is de trouwdag van mijn ouders. Als ze allebei nog zouden leven dan zouden ze vandaag 105 jaar oud zijn en 79 jaar getrouwd. Ik denk dat burgemeester Aboutaleb in de loop van de dag dan wel even langs zou komen op de Schiebroeksesingel, want als ze allebei nog zouden leven dan zouden ze daar ook nog wonen. En dan zouden ze het oudste nog levende echtpaar van Nederland zijn.
Dat is allemaal maar dagdromerij. Mijn vader is al langer dood dan ik hem gekend heb en mijn moeder is nu ook al ruim twaalf jaar niet meer onder de levenden. Maar de foto hebben we nog steeds. Hij is genomen op de oprit van ons ouderlijk huis aan de Schiebroeksesingel in Rotterdam. Mijn vader kocht het huis in 1961 voor 45 duizend gulden en mijn moeder verkocht het in 1987 voor 225 duizend gulden. De huidige waarde schommelt rond de 900.000 euro.
De foto is genomen op de trouwdag van mijn zus. Ik heb er drie en op deze dag trouwt de middelste, Ria, met Jan. Je ziet wel de corsages op de kleding en de lampionnen bij de voordeur. Daar staat ook mijn broer Wobbe, die ook al niet meer onder ons is. Daarachter zie je een fiets van het merk Neals, die wij via Jan betrokken. Ik weet niet waarom, gewoon omdat het kon.
Daarachter staat de garage, waarin van de brandweer geen auto mocht staan, maar die wel altijd vol stond met fietsen, brommers en ik weet niet wat. Eens in de zoveel tijd kwam onze oom Bram, die kon goochelen, een hele middag helpen om de garage op te ruimen, zodat mijn vader weer opnieuw kon beginnen met verzamelen. Oom Bram had vele kwaliteiten en zou later op deze trouwdag nog een fraaie stukje opvoeren als Van der Steen met zijn derde been. De ouderen kennen het misschien nog wel.
Ondertussen zijn mijn ouders zelf op deze foto 56 jaar jong en dertig jaar getrouwd. Wat zien ze er prachtig uit! Mijn moeder straalt helemaal en mijn vader denkt al na over de speech die hij vanavond bij het diner zal houden over het geluk van jonge mensen die van elkaar houden. Een prachtige dag en wat is het mooi dat vandaag deze twee trouwdagen samenvallen in onze herinnering.
Ate Vegter, 1 juli 2022
ate vegter 