Gisteren was een dag van niks. We hebben dagen waarop we wat doen en daartussen dagen waarop we niks doen. Eigenlijk zouden we gisteren gaan wandelen, maar dat is op verzoek van Piep verschoven naar vandaag. Zij wilde liever eerst een dagje niks.
Zo’n dag nietsdoen begint meestal met zwemmen. Lief gaat tussen acht en tien eerst baantjes trekken en wij springen na tien uur bij, wanneer het vrij zwemmen is. Piep en ik hebben van jongs af aan altijd veel trucjes gedaan in het water, meestal was dat op het Hemmeland. We verzinnen allemaal capriolen die we dan steeds ingewikkelder maken. Het begint er mee dat ze van mijn handen afspringt en tussen mijn benen door duikt en aan het eind schrijft ze letters onder water die ik dan moet lezen, zodat er een woord ontstaat. Bijvoorbeeld.
Na het zwemmen gaan we ontbijten, dat klinkt georganiseerder dan het gaat, maar goed. We eten havermout of broodjes en drinken koffie. In de ochtend gaan we ook naar de wifiplek voor het contact buiten de zone. Verder lees ik veel terwijl Piep en Lief andere dingen doen. Soms doen we samen een spelletje. Gisteren hebben we nog gebadmintond, maar dat was pas ’s avonds. ’s Middag gingen we boodschappen doen en toen hebben we bij de Action een wekkertje voor in de tent en een badmintonsetje voor daarbuiten gekocht. En we deden nog wat boodschappen, wat zoals jullie weten in een grote nieuwe winkel altijd een feest en een zoektocht tegelijk is. We kochten waterschoentjes voor de dames die zich zodoende goed geschoeid met de rivier konden laten meedrijven voor onze campingplaats langs, waar ik klaar stond om een en ander fotografisch vast te leggen voor het jaarboek.
’s Avonds hebben we heerlijk gegeten in een lokale stube: maaltijdsalade met biefstuk, cordon bleu en natuurlijk schnitzel. Altijd weer schnitzel, maar het was lekker en vooral ook gezellig in het spontane contact met de andere gasten. Nou, dat was gisteren. Vandaag dan een actieve dag.
Ate Vegter, 26 juli 2022
ate vegter 