Het is nu ruim een week geleden dat ik mijn eerste van tien chemokuren krijg. Het is een zware week geweest. De bijwerkingen zijn veel sterker dan ik had verwacht. Gelukkig gaat het nu langzamerhand weer wat beter, maar chemotherapie is niet iets wat ik iemand als ervaring zou aanbevelen, tenzij het alternatief nog onaantrekkelijker is.
Even een paar dingen op een rijtje. Ik heb sinds tien jaar prostaatkanker en in de loop der jaren verschillende behandelingen ondergaan, zoals een operatie, hormoonbehandelingen en allerlei andere lapmiddelen ter versterking van mijn geplaagde lijf. Ik ben inmiddels bekend met opvliegers en slapeloze nachten. Ik ben impotent en incontinent en het aardige is dat ik dat allemaal niet erg vind. Dat is geen verdienste, dat is gewoon hoe ik in elkaar zit. Ik ben altijd nieuwsgierig geweest en ben dat nu ook. Hoe zal mijn ziekte verlopen, wat kunnen we er aan doen en helpt dat ook een beetje? Vragen op zoek naar een antwoord.
Een week geleden ben ik begonnen met de chemo. Dat is geen pretje. Ik begrijp nu waarom chemotherapie zo’n slechte naam heeft. Ik heb nog nooit vier nachten achter elkaar niet geslapen en ik heb ook nog nooit zulke voor mij tot nu toe onbekende pijnen ervaren. Het is alsof ik op vakantie ben in een nieuw land en nu in een rotsspleet ben gevallen.
Alle pijn en ellende komt deels door de ondersteunende medicijnen, die mij dan wel beschermen tegen infecties en ontstekingen, maar die er ook voor zorgen dat ik de hele nacht wakker lig, met in mijn lijf nieuwe, tot nu toe onbekende sensaties.
Ik wil bij de tweede kuur meer invloed op de medicatie. Ik ben dan ook beter voorbereid. Een vriend van mij heeft helemaal geen last van dezelfde chemo gehad, maar dat is dus voor iedereen anders. Ik ben blij dat ik me overdag weer wat beter voel en niet door het huis strompel als een bejaarde van negentig, al is het ook interessant om je zo plotseling zonder waarschuwing vooraf zo oud te voelen.
Ate Vegter, 17 november 2022
ate vegter 